“Naar Mars voordat het mis gaat” is een interview dat het Noord Hollands Dagblad afnam van onze Ton Schuckman. Het is alweer van een jaar geleden maar het is nog steeds actueel. We plaatsen dit artikel omdat het belangrijk is om gedachten en meningen naar voren brengen over de vraag; “waarom willen we naar Mars.” Uiteraard zijn alle rechten voorbehouden aan het Noord Hollands Dagblad.
Naar Mars voordat het mis gaat.
Noord Hollands Dagblad 26 januari 2013 door Rien Floris.
Als we niet naar Mars gaan gaat het mis met de wereld. Over dertig jaar wordt koper echt schaars, net zoals veel andere metalen. De mensheid raakt nog verdeelder en de economie nog verder in het slop. Zonder Mars wordt het niks meer met de blauwe planeet Aarde. Samen de schouders er onder als wereldbevolking en de ruimte verkennen.
Een kolonie op de rode planeet Mars zorgt voor een opleving van de economie, net zoals de VOC, de ontdekking van Amerika en de eerste vlucht naar de Maan vooruitgang brachten. En mocht er een asteroïde op de Aarde botsen zodat hier alle leven verdwijnt, dan is het toch mooi dat we nog een tweede planeet hebben.
Foto: Ton Schuckman met ‘zijn’rode planeet: “We kunnen Mars in kavels verdelen en verkopen.” Foto Ella Tilgenkamp.
Ton Schuckman is ambassadeur van Explore Mars. Alleen al de plannenmakerij voor expedities naar Mars en de vestiging van kolonies kunnen voor nieuw elan zorgen, denkt Ton Schuckman uit De Rijp. Hij is lid van Explore Mars – voorheen Mars Society Nederland – en in het dagelijks leven amanuensis natuurkunde bij het Tabor College Werenfridus in Hoorn. De realiteit van een expeditie naar Mars komt steeds dichterbij.
Ton Schuckman is ambassadeur van Explore Mars.
Mars One, initiatief van de Nederlander Bas Lansdorp, denkt al in 2023 de voetjes op de Marsbodem te kunnen zetten. Al meer dan duizend mensen hebben zich aangemeld voor zo’n tripje. En het lijkt geen luchtfietserij meer. “Het wordt steeds serieuzer, maar er is wel zes miljard nodig voor die expeditie. En daar heb je steun voor nodig. Nu is maar drie procent van de mensheid geïnteresseerd in activiteiten buiten onze eigen planeet. Democratisch zullen we het dus niet redden.”
Kassen
Er zijn ook nog geen landen die plannen hebben om naar Mars te gaan. Wel denkt Rusland aan een nieuwe maanreis. “De Maan? Wat een koud en kil hemellichaam. De bodem heeft niet de juiste mineralen voor plantengroei. Saai en volstrekt niet interessant,” zegt Schuckman. Want de bodem van Mars – weten we inmiddels door de verschillende onbemande Mars missies – heeft water en de juiste mineralen. Met een paar kassen erop en wat zaden die de Mars reizigers meenemen moet het gaan lukken op Mars. Al kom je er niet zo eenvoudig.
Mars en de Aarde draaien in verschillende snelheden om de zon. Dus moet je een lanceermoment kiezen dat ze dicht bij elkaar zijn. Er is een ‘lanceervenster.’ Daarna duurt het weer 2,5 jaar voor de blauwe en de rode planeet weer gunstig staan om terug te komen of er weer een onbemande vlucht met materieel of voedsel heen te sturen.
Naar Mars voordat het mis gaat
“Het kan allemaal en het moet. Want waar zijn we als mensheid nu mee bezig? Regeringen bekommeren zich om het huishoudboekje, en dat is alles. Er is geen echt doel meer voor de mensheid, Mars kan dat wel zijn. Denk aan de ontdekking van Amerika; daarna werd Amerika het machtigste land op de planeet. Mars kan ook zo waardevol zijn.”
De communicatie met Mars is in ieder geval een stuk eenvoudiger. “In de tijd van de VOC duurde het twee en een half jaar voor iemand eens terugkwam, als hij al terugkwam. Maar vanaf Mars kun je gewoon skypen met de aardbewoners.”
De effecten van ruimtereizen op de economie zijn wat Ton Schuckman betreft allang bewezen. “De hele computertechnologie, draadloos communiceren tot en met klittenband en de anti aanbak bodem van pannen komen voort uit de ruimtevaarttechnologie. Er is dus nog veel te ontdekken. Dat kan een enorme boost aan de techniek en de wereld economie geven.”
Zes miljard
Maar dan moet er wel eerst zes miljard worden geïnvesteerd in de eerste Mars reis met mensen. “Zes miljard; een land als Nederland kan dat al zo ophoesten. Het overeind houden van ABN AMRO heeft 24 miljard gekost. En dan zeg je crisis? Tja. Denk je dat over duizend jaar er nog mensen zijn die terugkijken naar deze economische crisis? Maar als je nu een missie naar Mars stuurt, hebben ze het er over duizend jaar nog steeds over. Op de Aarde, op Mars en wie weet op welke planeet nog meer in de ruimte. Het gaat er om dat we die missie nu starten. Als we niks doen, gebeurt er ook niks en gaat het bergafwaarts met de Aarde. We redden het hier niet.”
Alleen al een metaal als koper wordt over dertig jaar steeds moeilijker te delven op Aarde. “Maar tussen Mars en Jupiter heb je asteroïden waar heel veel metalen waaronder koper in zit. Dan gaan we aan mijnbouw in de ruimte doen. Maar voor je dat kan gaan doen, moet je wel eerst die ruimte betreden met een Mars missie. Dan wordt Mars een bruggenhoofd”. Want Mars heeft als planeet de beste papieren om als mens op te overleven. “De Mars rover draait al zeven jaar. Dat is Aardse technologie op Mars en dat werkt nog steeds. Dus het kan.”
Straling
Minpuntje is wel dat een marstripje terug wat lastig is. De Mars reizigers krijgen een extra dosis kosmische straling die cellen kan muteren; lees: kanker. Maar het is ook nog niet eenvoudig om vanaf Mars weer op te stijgen. “Als we nu de expeditie starten, dan komen er gedurende het ontdekken mogelijkheden om ook weer terug te gaan. Je hebt er ijs waar je water van kan maken. Dus heb je ook waterstof en daar kun je weer een raketmotor op laten werken.” Bij een missie ziet Schuckman in ieder geval drie vluchten naar Mars. “De eerste onbemande bevat de huisvesting module voor de Mars reizigers. Die kun je al twee en een half jaar eerder versturen. De tweede de Mars reizigers zelf en de derde direct daarna met nog een huisvesting module voor als blijkt dat de missie door een stofstorm niet in de buurt van hun huisvesting heeft kunnen landen. Dan kun je die andere naast het gearriveerde bemande ruimtevaartuig zetten, een drievoudige back up.” Een reis duurt zeven maanden. Denk aan André Kuipers die als een verlamde terugkeerde op Aarde en dagen niets meer kon. “klopt, maar er is ook een missie geweest waarbij een vrouw de hele tijd fysiek heeft getraind, die had nergens last van. Maar op Mars is de zwaartekracht een derde van hier dus heb je daar ook niet al je spierkracht nodig.”
Evenaar
De Mars kolonie moet worden gevestigd op de evenaar van Mars waar het een graad of 20 kan zijn. Andere delen zijn ijskoud en ook op de evenaar kun je een kille zomer beleven. Alles is anders: het landschap, de luchtdruk, de zwaartekracht en de temperatuur varieert van plus 20 tot ruim onder de min 100 graden Celsius. “De tijd is ook anders. Een Mars dag heet Sol en die duurt 24,5 uur. Kun je iedere dag een half uurtje langer uitslapen.” Als we er niet aan beginnen belandt de Aarde, zo vreest Schuckman, in een neerwaartse economische spiraal en raakt alles uitgeput op deze overbevolkte planeet. “We moeten ons verder verspreiden in het zonnestelsel. Dan worden we een ‘multi-planet species.’ En als dat lukt, heb je het over duizenden jaren economische groei en vooruitgang.”
Of hij er zelf ooit belandt, is twijfelachtig. “Ik sta nu niet ingeschreven, maar ik zou heel graag willen. Alleen zien vrouw en kinderen dat niet zitten. Als de kinderen uit huis zijn, zou het een optie kunnen zijn. Ik zal er zelf waarschijnlijk nooit belanden, maar ik heb er al vrede mee als er tijdens mijn leven mensen naar Mars gaan.”
Kavels
Voorlopig blijft het geld een probleem. “Ik heb zitten rekenen. Drie procent van de wereld bevolking vindt dit wel interessant. Als die drie procent allemaal een tientje geven hebben we twee miljard. Ja, nog niet genoeg. Maar ik weet wel waar je het kan halen. Minder dan een honderdste procent van het wapen budget is al genoeg. Als we dat steeds hadden gebruikt voor een missie naar Mars, hadden we nu al steden op Mars gehad. Heel wat positiever dan oorlog voeren.”
Hij heeft nog een plan om geld te vergaren. “We kunnen Mars in kavels verdelen en verkopen. Net als in het wilde westen gebeurde. Daarmee kun je geld genereren en daar de expeditie mee gaan doen. Dat moet wel particulier geld zijn, want er is een internationaal verdrag waarin staat dat geen enkel land een hemellichaam in bezit mag nemen. Kortom, Mars is van ons allemaal.”
Marsmannetjes bestaan niet, dat is onderzocht
Dat weten we zeker sinds de succesvolle missies van de Mars rovers die er landden. Al sinds 1960 zijn er tientallen onbemande ruimtevaartuigen naar Mars gestuurd door de ruimtevaart organisaties van de Sovjet-Unie, de Verenigde Staten, Europa en Japan. Met wisselend succes. De eerste vlogen alleen rond de planeet. De Russen hadden de Marsnik, de Amerikanen de Mariner. Het Amerikaanse Viking programma in 1975 had de eerste Mars landers. De Mars Pathfinder bracht het verkenning voertuigje Sojourner dat veel spectaculaire foto’s van het Mars landschap maakte. In 2003 volgde de Europese sonde Mars Express met de Beagle 2 als lander. Die missie mislukte. In 2004 landden de Mars Exploration Rovers, aangedreven door zonne-energie. Ze voerden onderzoek uit en maakten foto’s. De karretjes hielden het veel langer uit dan werd gedacht. Drie jaar later, in 2007, vloog de Phoenix ruimtesonde naar Mars. Met zijn graafarm heeft Phoenix grondmonsters genomen. In 2012 arriveerde de Curiosity die nu op Mars rondrijdt. Voor zijn onderzoek gaat de Curiosity de 5 kilometer hoge berg Mt. Sharp oprijden. Die berg zou zijn gevormd door afzettingen van het stromend water. De Curiosity is nu klaar om te gaan boren.